นั่งชายคลอง มองน้ำ โอ้ความหลัง
นั่งชายคลอง มองน้ำ โอ้ความหลัง
น้ำตาหลั่ง ตอนลา มารศรี
จนเลยล่วง ช่วงผ่าน ก็นานปี
ถึงหน้านี้ น้ำน้อย ไม่คล้อยตาม
มัวคิดครุ่น วุ่นไป ทำไมหนอ
เราเป็นพ่อ เป็นพี่ ต้องผลีผลาม
เร่งกลับถิ่น กินข้าว กับสาวงาม
ลูกคงถาม ถึงพ่อ รอเวลา
ดูโพสต์ในเฟซบุ๊ก
ไม่มีความคิดเห็น