ยามบ่ายคล้อย ค่อยผ่อน ได้นอนพัก

ยามบ่ายคล้อย ค่อยผ่อน ได้นอนพัก
แสนเหนื่อยนัก ผักหญ้า หายากยิ่ง
จนเล็บปวด หนวดป่น ขนระวิง
อยากอยู่นิ่ง ยิ่งเศร้า เรามันจน