พอฝนพรำ ซ้ำติด ให้คิดถึง

พอฝนพรำ ซ้ำติด ให้คิดถึง

พอฝนพรำ ซ้ำติด ให้คิดถึง
พบสาวหนึ่ง หนีฝน ที่หล่นไหล
เจอต้นไม้ ชายป่า จึงพาไป
หวังกิ่งใบ บานคลุม คงคุ้มกัน

เสียงกิ่งไม้ คล้ายหนัก หักดังเป๊าะ
เธอโดดเกาะ กอดงับ ช่วงคับขัน
เกือบลงเอย เชยชื่น ทั้งคืนวัน
ตื่นจากฝัน พ่อปลุก เลยทุกที
#ดำรง #กลอน


ดูโพสต์ในเฟซบุ๊ก

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น