มาเล่าเรื่อง #มะเหมี่ยว ครับ

มาเล่าเรื่อง #มะเหมี่ยว ครับ

มาเล่าเรื่อง #มะเหมี่ยว ครับ วันนี้เขียนอาจจะยาว ตัดสินใจเขียนเล่าวันนี้ก่อนจะเสียใจมากขึ้นกว่านี้ ประมาณสามสี่วันที่แล้ว พอได้เวลาวิ่งเล่นนอกบ้าน มะเหมี่ยวเริ่มไม่ค่อยเดินเที่ยวรอบบ้านเหมือนเคย เดินไปดูนกริมคลองแล้วก็กลับมานั่งมานอนหน้าบ้าน พ่อทองมีก็เริ่มสังเกตว่ามะเหมี่ยวอาจจะเริ่มไม่สบาย แต่ก็คิดว่าดูอาการไปก่อน เพราะยังกินได้ นอนหลับ ขับถ่ายปรกติ ## วันรุ่งขึ้น (27 ต.ค.) หลังจากได้เวลาวิ่งเล่นอีกเหมือนเคย ปรกติเปิดบ้าน มะเหมี่ยวจะเป็นหัวหน้าแก๊งนำหน้าน้อง ๆ วิ่งกันออกจากบ้าน แต่วันนี้ผิดปรกติมะเหมี่ยวยังนอนเฉย ๆ พ่อทองมีจึงอุ้มเธอออกให้ไปวิ่งเล่น แต่ก็เหมือนเคย เธอเดินได้ไม่นานก็วกกลับมานอนหน้าบ้าน พอถึงเวลาเข้าบ้านก็นอนเหมือนเดิม ไม่ชวนน้อง ๆ เล่นในห้องเหมือนเคย พ่อทองมีคิดว่าเธอคงจะเริมไม่สบายแล้ว อาจเป็นหวัดเพราะอากาศเปลี่ยน ตั้งใจวันรุ่งขึ้นจะพาหาหมอดีกว่า ## เมื่อวานซืน (28 ต.ค.) ช่วงนี้พ่อทองมีแมวป่วยในบ้านเช่นลุงเหลืองและตัวอื่น จึงไม่อยากให้ใครมาป่วยซ้ำกันนานอีก จึงรีบพามะเหมี่ยวไปหาหมอ พ่อทองมีแจ้งให้คุณหมอตรวจให้ละเอียดทั้งหมด ผลตรวจออกมา มะเหมี่ยวปลอดเชื้อจากโรคอันตรายต่าง ๆ (พาโวไวรัส โคโรนา เป็นต้น) ค่าไตก็ปรกติ แต่ที่น่ากังวล คือค่าตับสูง และค่าเม็ดเลือดแดงลดลงเหลือน้อยมาก คุณหมอแจ้งว่า มะเหมี่ยว #ติดเชื้อในกระแสเลือด เม็ดเลือดแดงจึงโดนทำลาย ค่าตับที่สูงนั้นก็คาดว่ามาจากการติดเชื้อนั่นเอง และคุณหมอจึงทำการรักษา ฉีดยา พร้อมจัดยากิน พร้อมบอกแนวว่า ตอนนี้เธอยังดูสดชื่น แทบไม่แสดงอาการป่วย จึงจะมาหาหมอฉีดยาสักสองสามวันและรอดูอาการ หากไม่ดีขึ้นก็จะต้องแอดมิตร.พ. (การแอดมิตที่คาดไว้ก็คือ นอนร.พ. ก็ต้องให้น้ำเกลือเข้าเส้นพร้อมฉีดยาต่าง ๆ ตามวิธีของหมอ รวมทั้งถ้าจำเป็นต้องให้เลือด ก็ต้องส่งตัว พ่อทองมีจึงเริ่มกังวลตั้งแต่พาเธอวันแรกแล้ว เมื่อกลับมาบ้านก็เตรียมวางแผนเตรียมกรง นั่งตรวจว่าจะพาแมวตัวไหนไปให้เลือดได้บ้าง) (ติดเชื้อในกระแสเลือด คือการมีเชื้อโรค อาจเป็นไวรัส แบทีเรีย เชื้อรา เข้าไปในร่างกาย เป็นภาวะอันตรายถึงชีวิต เชื้อโรคมีมากมายเหลือเกินครับ การจะรู้ว่าเชื้ออะไรจะต้องส่งเลือดเข้าแล็บใหญ่และรอผล สำหรับมะเหมี่ยว พ่อทองมีนั้นเต็มที่อยู่แล้วไม่ว่าจะต้องรักษาอย่างไรเพื่อให้เธออยู่ครับ) เสร็จจากร.พ. จึงกลับบ้าน เมื่อถึงเวลาจีงลองให้มะเหมี่ยวออกนอกบ้าน เผื่อเธอจะเดินเล่นจะได้สดชื่น แต่ดูเธอเริ่มซึมหนักกว่าเก่า พยายามจะนอนอย่างเดียว เวลาเผลอก็จะหนีเข้าไปซุกตามซอกตู้หรือใต้เตียง ถึงเวลาอาหาร มะเหมี่ยวไม่กินอาหาร พ่อทองมีจึงนึ่งปลาสดให้เธอ และเธอก็ค่อย ๆ กินจนหมดจากนั้นก็ป้อนยาตามหมอสั่ง ## เมื่อวานนี้ (29 ต.ค.) ตอนสาย – มะเหมี่ยวเริ่มอ้วกอาหารที่กินไปเมื่อคืนออกมา พ่อทองมีก็ยังไม่ตกใจมาก คิดว่ามาจากยาที่เพิ่งให้กินเข้าไปทำให้ป่วนท้อง แต่ก็รีบพาหาหมอตามนัด คุณหมอตรวจดูมะเหมี่ยวแล้ว อาการยังทรง ๆ ตรงกับที่พี่ทองมีเห็นคือ เธอยังดูสดชื่นแววตาสดใสอยู่ ยังร้องเรียกและอ้อนได้ มีเพียงซึมเหมือนที่เป็นมาสองสามวันแค่นั้น จึงพากลับบ้าน คิดไว้ว่าภายในวันรุ่งขึ้นสองวัน คุณหมอจะตรวจเลือดเธอดูอีกครั้ง เธออาจจะดีขึ้น หรืออาจประเมินการรักษาต่อไป เช่นแอดมิต หรือให้เลือดดังกล่าว เมื่อกลับถึงบ้านตอนเย็น – ปล่อยให้มะเหมี่ยวเดินสูดอากาศรอบบ้าน และก็เหมือนเคย เธอเดินหลบหามุมไปแอบนอน พ่อทองมีจึงพาเข้าบ้าน และเธอก็นอนต่อ จึงตรียมอาหารและน้้ำไว้ให้เธอ แต่เธอก็ไม่ยอมกินเลย ประมาณสามทุ่ม – มะเหมี่ยวเริ่มดูหายใจแรงขึ้นตอนยังนอนอยู่ พ่อทองมีพยายามเรียกและจับมาอุ้ม เธอยังร้องยังอ้อนได้ตามปรกติ จากนั้นจึงเตรียมอาหารเหลวเพื่อป้อนเธอ จากนั้นก็ให้กินยา หลังสามทุ่ม – พ่อทองมีเริ่มรู้สึกกังวลว่ามะเหมี่ยวเริ่มแปลก เช่นหายใจแรงขึ้น จึงอุ้มเธอมานอนบนเตียง แต่เวลาเรียกเธอก็ยังตอบ ร้องอ้อนอยู่ แต่เริ่มผิดสังเกตมากขึ้นทีแม่มณี โดดขึ้นเตียงมานอนอยู่ข้าง ๆ และเลียทำความสะอาดให้ ทองมีเองก็ขยับเข้ามานอนบนหมอนใกล้ ๆ เหมือนจะห่วงลูกป่วย ผ่านไปพักใหญ่ หลังจากมะเหมี่ยวหลับไปเธอก็ลุกขึ้นและขยับมุมนอนจากเดิมไปนิดหน่อย พ่อทองมีนั่งเฝ้าเธออยู่ตลอดจึงเห็นว่า มะเหมี่ยวนอนฉี่รดผ้าปูไว้ตรงจุดเก่า ตอนนี้ใจเริ่มใจไม่ดี ประมาณห้าทุมเศษ – ถึงเวลาที่พ่อทองมีจะเดินไปตรวจแมวนอกบ้านอีกหลังซึ่งไม่ไปไกลกันมาก กำลังออกจากบ้าน แต่รู้สึกห่วงมะเหมี่ยวจึงเดินวกกลับเข้าบ้าน เห็นมะเหมี่ยวตื่นขึ้นแล้วร้องเรียก เธอหายใจแรงขึ้นมากพร้อมขยับตัวเหมือนคล้ายจะอ้วก พ่อทองมีจึงกดโทรแจ้งร.พ. พร้อมอุ้มมะเหมี่ยววิ่งขึ้นรถ แต่เวลามันหยุดแค่นั้นครับ แค่สตาร์ทรถ มะเหมี่ยวเหมือนจะชักสองสามครั้งแล้วเธอก็แน่นิ่งไป พ่อทองมีรีบกดปั๊มหัวใจ เป่าลมเข้าปาก พยายามจะทำเท่าที่พอจะทำได้เพื่อให้เธออยู่รอด เพราะขับรถไปร.พ.แบบรีบ ๆ ก็ประมาณครึ่งชั่วโมงซึ่งไม่ทันแน่ แต่เธอไม่กลับมา มะเหมี่ยวจากไปตอนก่อนเที่ยงคืนนั้นเอง สำหรับพ่อทองมีมันทำใจลำบากมากครับ มะเหมี่ยวจากไปกระทันหันเหลือเกิน เธอน่าจะอึดสุด ๆ เธอคงเจ็บป่วยมาสักระยะไม่ใช่แค่วันสองวัน แต่เก็บอาการไม่ให้รู้เลย จนกระทั่งเธอไม่ไหวเธอก็จากไปเพราะไม่อยากให้ใครต้องห่วง พ่อทองมีรักแมวในบ้านสุด ๆ นะครับเอาอะไรมาแลกก็ไม่ได้ แต่สำหรับแมวที่ผูกพันจนทำให้เสียใจแทบใจสลายหากเขาจากไป นอกจากทองมีก็มะเหมี่ยวนี่แหละครับ มะเหมี่ยวฉลาดกว่าใครทั้งหมด เรื่องทุกเรื่อง กลอนทุกบทในเพจ ล้วนมีพื้นฐานจากความเป็นตัวตนของเธอจริง ๆ ครับ เมื่อคืนนี้มันเกินจะทำใจ พ่อทองมีนอนกอดมะเหมี่ยวจนถึงวันนี้หวังว่าลืมตาแล้วเธอจะร้องอ้อนเหมือนเคย พ่อทองมีขอเวลาทำใจสักระยะ จะนานแค่ไหนแต่จะกลับมาครับ ตั้งใจจะรวบรวมรูป คลิป และเรื่องราวของมะเหมี่ยว ไว้ให้ทุกคนที่รักเธอเผื่ออยากเก็บเอาไว้ดูกันครับ ขอบคุณทุกกำลังใจครับ

ดูโพสต์ในเฟซบุ๊ก