#ประกวดแต่งกลอน
คงกุศล ดลไป ให้วันนั้น
วันที่นอน หนาวสั่น ครั่นพิษไข้
ช่างเสียดแทง ทุกแห่งเนื้อ เจ็บเหลือใจ
ชีพหนุ่มจร ค่อนใกล้ จะลับลา
มีหนึ่งแขน คนแปลกหน้า มาอุ้มผม
เพียงฝันลม ฝันแล้ง มิแจ้งท่า
คงเรื่องแท้ ที่ผมหาย ไม่อัปรา
เหลือเพียงกลาก กลางหน้า นะเท่จริง!
……………………………..
ผมชื่อทองคำคร้าบบ…
อายุเท่าไหร่ไม่รู้เพราะผมนับเลขไม่เป็น
ผมเป็นหนุ่มบู๊ตุหรัดตุเหร่ ชอบเตร็ดเตร่แวะกัดกับแมวทั่วไปในหมู่บ้านเพราะเลือดหนุ่มของผมมันพลุ่งพล่านเต็มหัวอก…
ผมเลยต้องโชว์ออฟอวดสาวๆ ในซอยเกือบทุกวัน
บอกเลย..ผมทองคำ พ่อทุกสถาบัน(แมว)!!!
เป็นธรรมดาครับผม..นักรบย่อมมีบาดแผล ผมได้แผลมาเกือบทุก 3-4 วันให้แม่ตามล้างตามเช็ด
แถมขี้กลากที่ผมสะสมไว้ แม่ก็ทายาให้ผมครับ… เพิ่มเติม
ดูโพสต์ในเฟซบุ๊ก
No Comments